Перевод: с польского на английский

с английского на польский

kraniec świata

См. также в других словарях:

  • kraniec — m II, D. krańca; lm M. krańce, D. krańców «koniec, kres, granica; krawędź, brzeg, skraj» Mieszkać na krańcu miasta. Pojechać na kraniec świata. Do krańca (po kraniec) horyzontu była pustynia. ◊ Stać na dwóch krańcach «zajmować krańcowo przeciwne… …   Słownik języka polskiego

  • The Last Wish (book) — The Last Wish   Cover of the American edition of The L …   Wikipedia

  • El Último Deseo — Saltar a navegación, búsqueda El Último Deseo (en en polaco: Ostatnie życzenie) es una de las dos antologías de relatos breves (siendo el otro La espada del destino) Miecz przeznaczenia) que preceden la serie principal de Geralt de Rivia, creada… …   Wikipedia Español

  • Последнее желание (книга) — У этого термина существуют и другие значения, см. Последнее желание. Последнее желание Ostatnie życzenie Вариант обложки книги «Послед …   Википедия

  • świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po …   Słownik języka polskiego

  • koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… …   Słownik języka polskiego

  • koniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. końca; lm D. końców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce, w którym coś się kończy; punkt, linia lub płaszczyzna stanowiąca granicę, ramę czegoś; brzeg, czubek, kraj, kraniec …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kraj — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «obszar zamieszkany, określone terytorium stanowiące zazwyczaj całość państwową; państwo, ojczyzna» Obcy, ojczysty, rodzinny kraj. Kraje socjalistyczne, kapitalistyczne, neutralne. Tęsknota za krajem. Pracować dla… …   Słownik języka polskiego

  • skraj — m I, D. u; lm M. e, D. ów «krańcowa część jakiejś powierzchni, jakiegoś terenu; krawędź, brzeg, bok, kraniec, koniec» Skraj drogi, jezdni. Skraj polany, lasu. Mieszkać na skraju wsi. Iść skrajem szosy. ◊ Ktoś by poszedł za kimś na skraj świata… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»